„Wygrana w The Ashes byłaby największym cudem Stokesa”

Między Anglią a zwycięstwem w serii nad Indiami było siedem runów.

Sześć, naprawdę. Jedno celne podanie Gusa Atkinsona mogło doprowadzić do wyrównania w ostatnim teście. Remis byłby wystarczający dla Anglii.

Kiedy przewaga jest tak niewielka, czego można się nauczyć? Złap piłkę, nie marnuj wicketów po zdobyciu setki, postaraj się nie stracić żadnego z rzucających z powodu zwichnięcia barku. Trudno to nazwać pisaniem nowego podręcznika trenerskiego, prawda?

Przede wszystkim spotkanie na stadionie The Oval potwierdziło to, co wiedzieliśmy już wcześniej.

Z Benem Stokesem w drużynie Anglia może pokonać każdego. Bez niego są bezbronni.

Inne drużyny muszą radzić sobie z kontuzjami lub brakiem formy. Indie grały bez Jasprita Bumraha i Rishabha Panta. Z drugiej strony, turyści wygrali dwa mecze testowe, w których Bumrah nie grał, i pewnie pokonali Anglię 4:1 w zeszłym roku bez Panta w składzie.

„Nie” – brzmiała prosta odpowiedź Stokesa, gdy zapytano go, czy obawia się, że Anglia jest od niego zbyt zależna.

W rzeczywistości Stokes jest bijącym sercem Anglii. Kiedy nie ma go jako wszechstronnego zawodnika, Anglia traci równowagę. Bez niego jako kapitana tracą jego taktyczny zmysł i poczucie skupienia. Biegi, bramki i gra w polu. Jest uosobieniem swojej drużyny. Prawdopodobnie powinna nazywać się Benball, a nie Bazball.

Można się zastanawiać, jak Stokes, arcyzawodnik, poradził sobie z oglądaniem poniedziałkowego finału, który rozstrzygnął się na ostatniej prostej. Święty patron Anglii od przegranych spraw był człowiekiem, który zaaranżował ich ostatnie zwycięstwo różnicą jednej bramki w meczu testowym.

Stokesless przegrał z Anglią. Miejmy nadzieję, że następnym razem zobaczymy go na boisku podczas pierwszego meczu testowego z Australią w Perth w listopadzie.

Anglia może wygrać The Ashes. Mają największe szanse na sukces w Australii od czasu ostatniego zwycięstwa w serii w Australii, w sezonie 2010-11. To bardzo nisko postawiona poprzeczka. W ciągu ostatnich 14 lat rozegrali 15 meczów testowych w Australii, przegrali 13, zremisowali dwa i nie wygrali żadnego.

Ta szansa na zwycięstwo zaczyna się i kończy na Benie Stokesie. Jeśli to brzmi jak przesada, pomyśl o tym: z reprezentacji Anglii, która jedzie do Australii, nikt nigdy nie zaznał zwycięstwa w meczu testowym w Australii, a zaledwie pięciu rozegrało tam mecz testowy.

Łącznie będą mieli na koncie jedną setkę w testach na australijskiej ziemi, a ta będzie należała do Stokesa. Z dwóch bowlerów, którzy zdobędą pięć wicketów w Australii, jednym będzie Stokes, drugim Mark Wood. Jeśli Wood będzie w formie do listopada, nie rozegra żadnego testu od 15 miesięcy.

Zadanie Stokesa jest jasne. Musi wyzdrowieć po kontuzji barku, grać jak Ian Botham, być kapitanem jak Mike Brearley i utrzymać formę. Ta ostatnia część jest prawdopodobnie najtrudniejsza. Z powodu kontuzji nie zagrał w pełni w żadnej z ostatnich czterech serii testowych Anglii.

Ma w zwyczaju zamieniać wodę w wino (albo cokolwiek pije ostatnio, po tym jak twierdził, że ograniczył alkohol). Finał Mistrzostw Świata 2019, test w Headingley 2019. Kapsztad, finał Mistrzostw Świata T20 2022. Szalona setka na Lord's w 2023 roku, Headingley ponownie w tym samym roku. Lord's w tym roku.

Jeśli uda mu się to osiągnąć i w styczniu w Sydney uda mu się zdobyć urnę, będzie to naprawdę jego największy cud.

Wsparcie zapewnią Joe Root, Harry Brook i Ben Duckett. Czas, aby Zak Crawley i Ollie Pope z zaangażowaniem wykazali się cierpliwością, którą im dano. Anglicy wyglądają na mocnych pałkarzy, ale to tylko kontuzja Jacoba Bethella, który do listopada rozegrał prawdopodobnie tylko dwa mecze pierwszej klasy w ciągu 11 miesięcy. Jamie Smith będzie musiał wykazać się większą wytrzymałością niż w meczu z Indiami, gdzie mocno osłabł w swojej pierwszej serii pięciu testów jako pałkarz-bramkarz.

Kto wie, którzy bowlerzy będą mieli miejsca w samolocie, gdy muzyka ucichnie. Perspektywa współpracy Wooda z Jofrą Archerem na pikantnym boisku w Perth jest kusząca, niczym marzenie o dorównaniu ciężkiej artylerii Australii.

W najlepszym przypadku będą ich wspierać Atkinson, Brydon Carse i Josh Tongue, prawdopodobnie z miejscem na bolter z napędem odrzutowym. Jeśli Anglia rzeczywiście może dostarczyć do Australii swoją najgroźniejszą broń, musi nią odpowiednio zarządzać. Trzeba znaleźć równowagę między dobrym początkiem a zapewnieniem wystarczającej ilości amunicji na całą kampanię.

Dla obrońcy, debata o Liamie Dawsonie wydaje się być zakończona. Ricky Ponting uważa, że Shoaib Bashir jest najbliższy Nathanowi Lyonowi, jakiego Anglia ma. To już wystarczająco dużo powiedziane.

Pojawią się obawy dotyczące przygotowania Anglii, a raczej jego braku. Mają rozegrać tylko jeden mecz rozgrzewkowy przed pierwszym testem, przeciwko własnej drużynie Lions. Warto pamiętać, że Anglia ma zwyczaj wygrywania pierwszego testu w serii i przegrywania ostatniego. Z Indiami wygrali mecz otwierający po raz szósty z rzędu i przegrali piąty mecz finałowy w sześciu.

Największym wyzwaniem będzie wyciszenie hałasu, który już dociera z Australii. W ciągu najbliższych trzech miesięcy będzie się tylko nasilał. Lyon, Steve Smith i David Warner już się odezwali. To tylko kwestia czasu, zanim Kylie Minogue, Ned Kelly i pies Bluey również się wypowiedzą.

Jest coś w tej reprezentacji Anglii, co szczególnie irytuje Australijczyków. Nie potrafią pojąć sposobu gry w Bazballu. Szanują Stokesa, ale nie cenią Nowozelandczyka Brendona McCulluma. Wygrał jeden ze swoich 16 meczów testowych przeciwko Australijczykom i zawalił linię w finale Mistrzostw Świata 2015 na Melbourne Cricket Ground.

Jednak australijska opinia publiczna potrafi szybko zmienić swoje nastawienie. Tak było w latach 2010-11.

Australia ma wiele pytań dotyczących swojej gry w ataku, zwłaszcza w przypadku pierwszej trójki. Obecnie w jej składzie znajduje się słabnący weteran Usman Khawaja, Sam Konstas, wybrany przez Bazball, oraz Cameron Green, który gra na innej pozycji. Poza tym Smith jest najlepszym pałkarzem Ashes od czasów Dona Bradmana, Travis Head jest jednym z najlepszych pałkarzy all-format na świecie, a Alex Carey otrząsnął się po chwiejnej grze po tym, jak w 2023 roku „powalił” Jonny'ego Bairstowa.

Australijską supersiłę stanowią ich bowlingowi Czterej Jeźdźcy w składzie: kapitan Pat Cummins, Mitchell Starc, Josh Hazlewood i Lyon.

Jeśli zawodnicy Sears będą potrzebować wsparcia, mogą liczyć na Scotta Bolanda, którego średnia rzutów w testach wynosi 16,53, co jest najlepszym wynikiem od 1914 roku. Mimo to w dwóch meczach testowych przeciwko Bazballers w Anglii w 2023 roku uzyskał wynik 2-231.

Krótko mówiąc, Anglia ma lepsze odbijanie, Australia lepsze rzucanie. Zawodnicy rzucający zazwyczaj wygrywają serie, a Australia gra u siebie, więc rozpocznie jako faworyt.

Ale Anglia ma Stokesa.

Do pierwszego meczu testowego w Perth, 21 listopada, pozostało 108 dni. 108 dni martwienia się o ramię Stokesa i słuchania przewidywań wyniku Glenna McGrata. 108 dni zastanawiania się, jak pracować, gdy brakuje snu i odrzucania świąt Bożego Narodzenia z teściami, ponieważ kolidują one z meczem testowym w Boxing Day. 108 dni sprawdzania wyników Sheffield Shield i nadziei, że Archer nie poślizgnie się pod prysznicem. 108 dni zastanawiania się, czy Anglia da radę.

108 dni. Tyk, tak.